رواق دختر موسى بن جعفر است اینجا
دَر ِ بهشت برین گر طلب کنى به خدا
زمین قم به مَثَل چون صدف بود، آرى
ببند عقد نماز اندرین مقام رفیع
مخوان به خلدبرینم زکوى او واعظ!
حبیبه حق و ریحانه رسول و على
ببوس از سر صدق وصفا ضریحش را
مسیحْ زنده شود در حریم این بانو
زمین موکب اجلال فاطمه بنگر
فروغ روضه او پرتو افکن است به مهر
اگر به دیده ادراک بنگرى، بینى
از آن شدند سلاطین مقیم در کویش
کند بدرگه او سجده صبحدم خورشید
اگر تجلّى حق بینى از در و دیوار
تبارک اللّه از این روضه بلند رواق
برو طهارت دل کن، بیا به روضه او
از آن پناه به کوى تو آرم اى بانو
مرا که نام بود (حیدر)آمدم به درت
زمین قم شد روشن از آن به غیب وشهود
ز آفتاب قیامت غمى نخواهد بود
سزد که «معجزه» ! قم همچنان بهشت بود

حریم فاطمه،بنت پیمبر است اینجا
ببوس با ادب آنرا که آن در است اینجا
وجود حضرت معصومه، گوهر است اینجا
که جاى گفتن اللّهُ اکبر است اینجا
براى من ز دو صد خلد برتر است اینجا
یگانه دختر زهراى اطهر است اینجا
که موردنظر حىّ داور است اینجا
عجب ز فیض دمش روح پرور است اینجا
که دُرّ تاج سر هفت کشور است اینجا
چرا که مطلع خورشید انور است اینجا
که مهر و ماه هم از ذرّه کمتر است اینجا
که خاک در گه او زیب افسر است اینجا
که از فروغ ولایت منوّر است اینجا
عجب مدار که دخت پیمبر است اینجا
که از تصوّر و از وصف برتر است اینجا
که جاى مردم پاک و مطهّر است اینجا
که فیض روح، ز لطف میسّر است اینجا
چرا که نور دو چشمان حیدر است اینجا
که نور حق به جمالت برابر است اینجا
مرا که سایه لطف تو بر سر است اینجا
چرا که دختر موسى بن جعفر است اینجا