پس آیه ی

 

 "یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ

یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ " (مائده 67)

 

را به چه امری مربوط می دانید که تا این اندازه مهم باشد که اگر پیامبر صلی الله علیه و آله آن را تبلیغ نکند اصلاً رسالتش را انجام نداده است و تمام زحمات 23 ساله اش بر باد رفته؟؟؟؟؟؟؟
این چه امری است که در این اواخر دوران رسالتش و اواخر عمر شریفش پس از اسلام آوردن مکه و مدینه و اطراف آن ها هنوز نگرانی از جانب مردم هست که خداوند می فرماید "و الله یعصمک من الناس" (خداوند تو را از مردم حفظ می کند)؟؟؟؟؟

لطفاً به احکام آیات دیگر استناد نکنید که هیچ عقل سلیمی این ها را قبول نمی کند. یعنی نمی پذیرد که اعلام این چند حکم برابر با اصل رسالت باشد و جان پیامبر را در خطر قرار دهد...

ثانیاً در فرازی که از براء ابن عازب گزینش کردید دو اشتباه سهوی یا عمدی به چشم می خورد:

1- بر فرض اینکه چیزی از داستان کم نکرده باشید، نوشته اید: "فرمود آیا من برای مؤمنان از خودشان، سزاوارتر نیستم؟ گفتند: چرا. فرمود: مگر من برای هر مسلمانی، از خود او بهتر نیستم؟ گفتند: چرا. سپس گفت: «فهذا ولی من انا مولا» پس این (علی) دوست و محبوب همه‌ی کسانی است که مرا دوست خود می‌دانند".

آیا انصافاً این فرمایش حضرت چنین معنایی دارد؟؟؟
یا اینکه حضرت می فرماید: "اگر مرا به سرپرستی خود قبول دارید پس علی سرپرست کسی است که من سرپرست اویم"؟ یعنی حال که دوران رسالت و عمر من رو به پایان است بدانید که من علی را به عنوان سرپریت شما بعد از خود تعیین کردم.
2- ضمیر بعد از مولا را حذف کرده اید یعنی حضرت فرمدند: "فهذا ولی من انا مولاه".
ثالثاً حدیث متواتر ثقلین را چه می کنید که حضرت فرمود: "انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی فانهما لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض" ؟؟
حدیث منزلت (انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی) را چه می کنید؟
حدیث یوم الدار (انت وزیری و خلیفتی ...) را چه می کنید؟

 

آیه قرآن "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً " (نساء 59) را چه می کنید؟؟؟

آیا برداشت شما از غدیر با این آیات و روایات سازگار است یا برداشت ما؟؟؟

رابعاً نوشته اید: "کلمه‌ی «مولا» به معنی «امام» پیشوا و «خلیفه» جانشین، نه در لغت و نه در اصطلاح شرع نیامده است و باید آن را در این عبارت به معنی یاور و دوست گرفت"!!!
شما کلمه مولا در آیات زیر را می توانید دوست معنی کنید؟؟؟

"رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ " (بقره 286)

"ثُمَّ رُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ أَلاَ لَهُ الْحُکْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ" (انعام 62)

"وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً رَّجُلَیْنِ أَحَدُهُمَا أَبْکَمُ لاَ یَقْدِرُ عَلَىَ شَیْءٍ وَهُوَ کَلٌّ عَلَى مَوْلاهُ" (نحل 76)

"فَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنکُمْ فِدْیَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مَأْوَاکُمُ النَّارُ هِیَ مَوْلَاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ " (حدید 15) یعنی آتش دوست شماست یا سرور و سزاوار شما؟

"هُنَالِکَ تَبْلُو کُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَرُدُّواْ إِلَى اللّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ " (یونس 30)

"قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَکُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِکُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاکُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ " (تحریم 2)

"إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِکَةُ بَعْدَ ذَلِکَ ظَهِیرٌ " (تحریم 4)

 

 راستی این صالح المؤمنین که با جبرئیل و سایر فرشتگان پشتیبان پیامبر است کیست؟

"قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلاَّ مَا کَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ " (توبه 51)

اگر در معنای مولا به معنای سرور، سرپرست و صاحب اختیار و حاکم و اینکه به چه کسانی اختصاص دارد ، شک دارید آیه زیر راهنمایی می کند:
"إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ" (مائده 55)

"اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ... " (بقره 257)

خامساً نوشته اید: "اگر فرضاً و بدون توجه به فرهنگ لغات و اصطلاحات شرعی کلمه‌ی (مولی) را به معنی امام یا خلیفه، بگیریم، چه لزومی دارد آن را بر امامت بدون فصل حمل کنیم، در حالی که می‌توان آن را بر مآل و امامت در آینده و آن هنگام که علی(رض) به عنوان خلیفه انتخاب شد، حمل کرد".
اگر چنین بود باید ابتدا باید خلفای قبلی معین می شدند نه فقط علی علیه السلام.
سادساً فرموده اید: "اگر این فرموده نص است در امامت بلافصل علی(رض) چرا نه او، نه عباس عمویش و نه غیر آنان، در سه دوره انتخابات خلفای سه‌گانه که نیاز شدیدی به استدلال به چنین نصی داشتند، به آن استدلال ننموده و تا دوره‌ی خلافت خودش بحثی از این نص به میان نیاوردند؟!"
پاسخ روشن است: "خفقان بود".
سابعاً گفتید: "این در حالی است که خود علی می‌گوید: هیچ نصی راجع به خلافت، برای هیچ احدی نه او و نه غیر او نرسیده است".
لطفاً سند معتبر از شیعه بیاورید تا بپذیریم.
8- نوشته اید: "اگر پیغمبر گرامی(ص)، می‌خواست خلیفه و جانشین خود را تعیین نماید، چرا صراحتاً نفرمود: «هذا الخلیفة بعدی» این جانشین بعد از من است و چرا کلمه‌ی مولی را با این‌همه معانی متعدد و ابهام‌آور به کار برد؟! (در حالی که رسول خدا(ص) مأمور به بلاغ مبین است نه بلاغ ابهام‌آور؟) "
اولا صراحتاً فرموده.
ثانیاً سانسور و خفقان شدید بسیاری از حقایق از جمله این مطلب را پوشانده.
ثالثاً با وجود دلایل فراوان بر خلافت و ولایت علی علیه السلام این مطلب بهانه ای بیش نیست.
9- نوشته اید: "به طریق مختلف از علی روایت شده که به عرض رسول خدا(ص) رسانده شد: چه کسی را (بعد از تو) امیر خود سازیم؟ فرمود: اگر ابوبکر را فرمانروای خود کنید، شخصی است امین...".
خودتان بررسی کنید ببینید راست است یا دروغ و جعلی!! به شرط اینکه سر خود نخواهید کلاه بگذارید.
10 - نوشته اید: "در روایتی دیگر آمده که به علی (در زمانی که خلیفه بود) گفتند: کسی را جانشین خودت قرار بده! فرمود: این کار نمی‌کنم و شما را بر حالتی رها می‌کنم که رسول خدا(ص) با آن حالت شما را رها کرد".
این را هم خودتان سندیتش را بررسی کنید می بینید که جعلی و دروغی بیش نیست.
11- اضافه فرمودید: "گر پیغمبر گرامی(ص) قصد تعیین جانشین داشتند چرا مطلب را به هنگام سخنرانی در عرفات و در حضور این جمعیت فراوان، اعلام نکرد و آن را به (غدیر خم) و به میان جمعیت به مراتب کمتر موکول نمود؟ "
اتفاقاً خواستند همانجا هم اعلام کنند اما منافقان هم قسم نگذاشتند. تفصیل قضیه در بعضی از منابع آمده است. تحقیق بفرمایید. حدیث مسجد خیف هم در همین رابطه است. و اتفاقاً جمله "انی تارک فیکم الثقلین..." هم در بخشی از خطبه ی مسجد خیف نیز بیان شده است.
12- آورده اید: "ابو عبدالله ذهبی ... دنباله‌ی آن را که می‌گوید «اللهم وال من والاه...» دروغ و جعل، می‌پندارد..."
از مخالف امامت و ولایت غیر از این انتظار نمی رود.
13- نوشته اید: "مؤمنین نیز به همین معنی ولی خدا و رسولش هستند و این حکم برای هر مؤمنی ثابت است".
اگر دقت بفرمایید متوجه می شوید که چپکی معنا کرده اید. آیه می فرماید "انما" (فقط) خدا و رسولش و مؤمنینی که نماز را به پا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند ولی شما هستند. نه شما ولی آن ها! یعنی این ولایت یک طرفه است که فقط با سرپرستی و حاکمیت سازگار است نه دوستی.

14- افاضه فرموده اید: "مدت (25) سال پشت‌سر خلفای پیش از خودش نماز خواند، و در حکومت آنها مسؤلیت‌های اداری و اجرایی را پذیرفت و با آنان کمال محبت و همکاری داشت، یکی از دخترانش را به عقد ازدواج عمر بن الخطاب (رض) درآورد، دو تا از پسرانش را یکی از همسرش (لیلی دختر مسعود) و دیگری از همسرش (صهباء) به ترتیب، ابوبکر و عمر نام نهاد که جزو شهدای کربلا می‌باشند..."

بحث در باره این دروغ ها و جعلیات و تحریفات به طول می انجامد. فعلاً شما بفرمایید عوامل قضیه کربلا و شهادت نوه ی پیامبر چه کسانی بودند و چرا چنین شد؟

اصلاً بفرمایید چرا عایشه با امیر المؤمنین جنگید و این با سفارشات پیامبر با همان معنایی که شما از مولا دارید چگونه می سازد؟؟؟